Şüphesiz hepimizin hayatında eşsiz değer verdiğimiz insanlar olmuştur. Ailemizi bu konu içerisine dahil etmek saçma olur. Ne olursa olsun ailevi meseleler bu konu içerisine giremez. Nedir bu konunun içerisine giren olgular - eş - dost - arkadaş- kısacası aile bireylerimiz dışındaki kimseler demek daha doğrusu olur. Demek istediğim şu ; Biz insanlar gerçek anlamda sevdiğimiz zaman karşımızdaki insanı bir insan değilde adeta bir melek olarak görürüz. Bu hep böyle olmuştur aksini iddia edecek olan birileri var ise bu konu tartışmaya açılabilir. Karşılıksız severiz sürekli yanımda olsun hissiyatı genelde beynimize hükmettiğinden yanından hiç ayrılmak istemediğimiz gibi yanımızdanda hiç ayrılmamasını isteriz. Bir bakışına tatlı bir sözüne anlıkda olsa içten bir tebessümüne dünyaları veririz . Hiç üzülmesin - sıkılmasın -- tırnağının ucuna dahi zarar gelmesin istediğimiz gibi kırılsakda sevdiğimiz için kırmak istemez haklıda olsak üzmemek adına içimize atarız . Biz bu denli özen gösterirken o ise hiç umursamaz tavır takınır.. Canım cicim muhabbetleri artık sıradanlaşır sürekli işim var gibisnden bahaneler üreterek randevulara gelmez 2 saat ağaç olursunuz beklemekten gına gelir haliyle moraliniz bozulur nyse bir açıklaması vardır elbet dersiniz derken beklenen an gelir direk konuya girmesini beklersiniz ama söyleyeceği bahane sizi tatmin etmez hatta sırf bahanesi olmadığından telefon açar ve size gelemeyeceğini söyler son dakika itibari ile ... Bu konu Sevgili ile ilgili kısım ...Gelelim arkadaş konusuna :: Önceden Dost bulmak zordu şimdi her ikiside zor .. Çünkü insanlar menfaatleri doğrultusunda artık arkadaşlık kuruyolar.. Örneğin hastanede çalışan bir arkadaşınız var ama bu arkadaşınız ile realde fazla görüşmüyorsunuz daha doğrusu görüşmek istemiyorsunuz diyelim. Ama hastanelik bir durum olduğunda hemen aklınıza o kişi geliyo ve ondan yardım istiyorsunuz ne için işim hallolsun diye.. Peki sizce bu durum doğrumu _? Bence pek doğru değil hatta yakışıksız bi durum..