Şu ayrılık ne garip şey Bak her hangi bir şairin yüz şiirine Doksan dokuz tanesi ayrılık üzerine Şair miyim? Değil miyim? Bilmiyorum ama Ayrılık olmasa dökülmezdi bu kelimeler mısralara Şu ayrılık ne garip şey Ağlatır adamı ulu ortalarda bebekler misali Anladığın bir lisan vardır, oda duvarların dili Ayrılık olmasa kim dolduracaktı gece sokakları Ölüm Allah’ın emri de, ayrılık başkasının mı? Şu ayrılık ne garip şey Bütün insanların mazisi ayrılıklar üzerine kurulu Onunla anlamlı mutluluk, onda gizli yaşama umudu Ayrılık olmasa insanın değeri nasıl bilenecek Elbette önce ayrılık sonrada sevinç gelecek Şu ayrılık ne garip şey Bir çift gözün manası onun ahenginde saklı Ellerinin ne işe yaradığı onunla anlamlı Ayrılık olmasa kaçımız aşkı tanıyacaktık Ayrılıkla biz sevdalandık, ayrılıkla ağladık Şu ayrılık, ah be ayrılık, nasıl bir şeysin Yokluğunla şüphesin, varlığınla delirtirsin Sen olmasan el alem vuslatı neylesin Ayrılık olmasa olmazdı çaresizlik, kin Hayatımızın tamamı zaten inan ki sensin Bir ayrılığın sırtından in, Diğer bir ayrılığın sırtına bin Ah be canım ayrılık sen ne garip bir şeysin