Bir gün En Sevdiğin İnsandan, En Büyük Darbeyi Yersen; Pembenin Kara, Dostluğun Yara, Sevmenin Palavra Olduğunu Anlarsın… Çünkü; Hayat öyle bir noktaya getirir ki insanı; Eskiden hiç bitmesin dediğin günlere, Keşke hiç yaşamasaydım dersin. O yüzden; Uğruna canımı veririm dediğim insanların, Sırası değişti bende… Susuyorum artık..!!! Her şeyimi sıfırladığım günler de, Kim varsa yanımda o’dur benim canım. Bundan sonra benim kıyamadığım değil, Bana kıyamayan değerli ben de artık. Beni, KÖTÜ biri olarak hatırlamanızın, Hiçbir SAKINCASI yok. BANA en çok, İYİ BİRİ olduğum da zarar vermediniz mi?